Fotografie
1. Een camera obscura is een verduisterde ruimte/doos waarbij in 1 van de wanden een klein gaatje is aangebracht. Het gaatje in de doos werkt als een lens. Door de lens valt licht dat van de buitenwereld een afbeelding werpt op de tegenliggende wand. De buitenwereld wordt op zijn kop afgebeeld.
2. Doka staat voor donkere kamer. Het is een lichtdichte ruimte die geheel donker kan worden gemaakt zodat er met lichtgevoelige materialen kan worden gewerkt, met name wordt dit gebruikt in de fotografie.
3. Sluitertijd: Een sluiter is een soort valluik dat zich tijdens de opname opent om het licht door te laten. De sluitertijd wordt berekend in (fracties van) seconden: 5 seconde, 1/4 seconde, 1/60 seconde, 1/1000 seconde, enz. De tijd dat de sluiter open staat en dus hoe lang de belichtingstijd is, is afhankelijk van de filmgevoeligheid. Tijd dat de sluiter geopend is, waardoor belichting mogelijk is.
Diafragma: Het diafragma is één van de drie belangrijkste onderdelen van je camera waarmee je kunt beïnvloeden hoe een foto er uit komt te zien (de andere onderdelen die dit bepalen zijn de sluitertijd (hoe lang valt het licht op de sensor) en de lichtgevoeligheid). Het diafragma is het onderdeel van de camera dat bepaalt hoeveel licht de film of digitale sensor bereikt. Schermpje met verstelbare opening voor het objectief van een camera, waardoor de hoeveelheid invallend licht geregeld kan worden
Lens: Doorzichtig materiaal met een bepaalde vorm waardoor licht een andere richting kan krijgen
Statief: Inklapbare en vaak inschuifbare driebenige ondersteuning voor een camera of ander instrument.
Analoge fotografie: Bij klassieke toestellen wordt alle beeldinformatie die als licht de lens passeert opgeslagen op een lichtgevoelige film. Deze film moet eerst chemisch bewerkt worden, waarna de foto’s via een nieuwe stap, weer met een chemisch proces, kunnen worden afgedrukt.
Negatief: gedeeltelijk doorzichtige afbeelding waarop wat op een foto licht is er donker uitziet en andersom. Te onderscheiden zijn leesbare en onleesbare negatieven, respectievelijk een niet-spiegelbeeldig en spiegelbeeldig model. Een afdruk van een negatief levert een positief.
4. Anton Corbijn: hij maakt vooral foto's van rock- musici en andere artiesten. Daar is hij ook bekend mee geworden. Hier zie je een foto van Johnny Depp gemaakt door Anton Corbijn. Anton Corbijn gaat te werk door zwart-wit foto’s te maken van mensen die hij interessant vind. Hij maakt vanaf het begin van zijn carrière tot nu analoge beelden met zijn Hasselblad camera.
Hellen van Meene: Hellen van Meene heeft zich vanaf het begin van haar carrière als fotografe beziggehouden met het portretteren van jonge vrouwen en meisjes. Haar foto's zijn stil en intiem, maar onder het breekbare oppervlak is een bijzondere kracht en intensiteit te vinden. Bij de fotografe staat niet het karakter voorop, maar een individu dat een gemoedstoestand of een gevoel uitdrukt. In haar werken vervagen de grenzen tussen fictie en werkelijkheid. Zo maakt Van Meene in haar werk iets zichtbaar van de kwetsbaarheid en de innerlijke wereld van de mens. Hier zie je een foto van een jonge vrouw
Hendrik Kerstens: Hendrik maakt foto’s van zijn eigen dochter. Deze foto’s zijn vooral van haar met een hoofddeksel op. Hij maakt deze foto’s van zijn dochter om ‘alle momenten vast te leggen’. De foto's zijn interessant omdat Kersten zijn dochter neerzet met een soort oer-Hollandse schoonheid, die doet denken aan Vermeer en Vlaamse primitieven. Maar daaraan geeft hij een bijzondere draai door haar bijvoorbeeld een wit plastic zakje op haar hoofd te zetten in plaats van een klederdracht kapje.
Erwin Olaf: Erwin Olafs kunst visualiseert impliciet het onuitgesproken, de dingen die over het hoofd worden gezien, de dingen die normaal gezien makkelijk gedocumenteerd worden. Olaf's handelsmerk is om sociale kwesties, taboes en burgerlijke conventies binnen het kader van een zeer gestileerde en sluwe wijze van beeldspraak te pakken.
Ines van Lamsweerde: Ines is een onderdeel van het fashion fotografen duo Inez and Vinoodh. Ze fotograferen vooral voor modetijdschriften zoals vogue en reclame advertenties. Naast hun vrije werk, dat in zo'n beetje iedere grote galerie ter wereld heeft gehangen, staat het fotograferende stel ook bekend om hun kiekjes voor grote modebladen en -merken. Dit werk zit tussen mode- en kunstfotografie in, want de twee maken geen scheiden tussen kunst en mode; ze zien de twee als gelijkwaardig aan elkaar.
- Het werk van Hendrik Kerstens spreekt mij het meeste aan, want het intrigeert mij heel erg hoe erg die geïnteresseerd is in zijn dochter, en hoe graag hij elk moment wil vastleggen.
5. De laatste vijf foto’s die ik heb genomen op mijn telefoon zijn van koningsdag. Ik heb deze foto’s genomen, omdat ik de mooie en gezellige momenten wilden vastleggen die ik heb meegemaakt. De functie van de foto’s zijn om de dingen die ik heb meegemaakt beter te onthouden, en zodat ik later terug kan kijken naar die momenten.
6. Mijn voorkeur gaat vooral uit naar Architectuur. Mijn voorkeur gaat daar naar uit, omdat ik het prachtig vindt hoe sommige gebouwen zijn gebouwd, en dan is het ook mooi om dat terug te zien op foto’s.
Maak jouw eigen website met JouwWeb